Omdat ons gebleken is dat rond dit gedragskenmerk veel vragen (en weerstanden) rijzen, gaan we hier wat verder op in.

Integriteit kan gedefinieerd worden als het handhaven van algemeen aanvaarde sociale en ethische normen. Waar wij speciaal in de Talent Grid op doelen is de wens open en eerlijk te handelen.

Hoewel in de praktijk blijkt dat bijna iedereen zegt openheid en eerlijkheid als een hoog goed te beschouwen, zien we in gedrag in organisaties weldegelijk verschillen tussen mensen. Challengers zijn eerder bereid listig en berekenend te handelen. Zij hebben minder moeite met het oprekken van de waarheid dan adapters. Adapters hebben er meer moeite mee om bijvoorbeeld met verborgen agenda’s te werken, zaken wat aan te dikken, informatie (nog even) achter te houden, niet iedereen tegelijk in te lichten etc.

Wat niet (of niet voldoende) in de Talent Grid verweven zit, is wat iemands motieven van verborgen gedrag zijn. Het is daarom belangrijk om aanvullend ook nog na te gaan of iemand “self centered” of “company centered” is. Manipulatief gedrag met het algemeen belang voor ogen (machiavellisme) is ons inziens een onmisbare kwaliteit om in organisaties op een managementfunctie succesvol te zijn. Minder open en eerlijk gedrag dat is ingegeven door het eigen belang zou echter gecorrigeerd moeten worden.

In zijn boekje “De psychologie van de leugenaar” (1998) gaat leugenspecialist Aldert Vrij kort in op het machiavellisme. Hij haalt daarbij een onderzoek aan waaruit blijkt dat bepaalde persoonskenmerken bepalend zijn voor de ethiek van de leugenaar. Het onderscheid tussen leugenaars die een bepaald belang of doel dienen (Machiavellisten) en leugenaars die op eigen belang uit zijn, kan jonge managers helpen genuanceerd om te gaan met het veroordelen en zelf toepassen van niet-eerlijk of niet-open gedrag. Vrij: “De term Machiavellisme is ontleend aan de Italiaanse staatsman en schrijver Machiavelli (1469 – 1527). In 1513 voltooide hij zijn boek “Il Principe” (De Vorst) waarin hij opkwam voor een verenigd Italië onder een machtige heerser, die uitsluitend diende rekening te houden met het staatsbelang en daarvoor geen methode hoefde te schuwen, zelfs niet als die in zou gaan tegen de wetten der moraal. (…) Terwijl Machiavellisten liegen als een manier beschouwen om hun doel te bereiken, veroorloven mensen met een sterk ontwikkeld ‘publiek zelfbewustzijn’, d.w.z. mensen die het belangrijk vinden om een positieve indruk achter te laten, zich meer leugens die het eigenbelang dienen: zij doen dit om die positieve indruk te bewerkstelligen. De goede indruk denken ze dus blijkbaar niet alleen door eerlijkheid te wekken, enig bedrog hoort erbij.